ΑΡΘΡΑ
Facebook και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όλα καλά;
Είναι γεγονός ότι στις μέρες μας λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας τείνουμε να χρησιμοποιούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να γνωρίσουμε άτομα και να αναπτύξουμε σχέσεις με αυτά. Τι συμβαίνει όμως όταν καταχρόμαστε τη δυνατότητα αυτή;
Ο σημαντικότερος κίνδυνος που παραμονεύει είναι η δημιουργία μιας ψεύτικης αντίληψης για τη ζωή. Καταρχάς, είναι πιθανή η γνωριμία με άγνωστους ανθρώπους που ίσως να μη θέλουν το καλό μας ή να έχουν απώτερους σκοπούς όταν μας μιλούν. Πολλές φορές οι άνθρωποι αυτοί κρύβονται πίσω από ένα ψεύτικο προφίλ που παρουσιάζουν ως πραγματικό. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι μεγάλο ποσοστό των βιασμών ανήλικων παιδιών οφείλονται σε γνωριμίες μέσω του facebook. Επιπλέον, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να προβάλλουν πρότυπα που κλονίζουν την αυτοπεποίθηση των χρηστών όπως μια ψεύτικη, ωραιοποιημένη ζωή κάποιου χρήστη, με αποτέλεσμα οι νέοι να μη νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας και να προσπαθούμε να γίνουμε κάποιοι άλλοι. Επίσης, πολλοί έφηβοι έχουμε μία τάση να απομονωνόμαστε από την πραγματικότητα και καμιά φορά τα μέσα δικτύωσης ευνοούν την απομόνωση αυτή, βοηθώντας μας να «δραπετεύσουμε» από ό,τι μας δυσαρεστεί. Αναλογιστείτε για παράδειγμα, πόσες φόρες αποξενωθήκαμε από την παρέα μας για να κάτσουμε σπίτι μιλώντας με τον διαδικτυακό μας «φίλο»;
Ένα εξίσου δυσάρεστο επακόλουθο είναι ότι η «βολικότητα» που μας προσφέρει η οθόνη δημιουργεί εσωστρεφείς χαρακτήρες που ντρέπονται ή δεν έχουν το θάρρος να μιλούν πρόσωπο με πρόσωπο. Η επαφή δεν είναι πια η ίδια. Οι νέοι τείνουν να έχουν ανασφάλειες και τα μέσα αυτά προσφέρουν τη δυνατότητα να δείξουν όποια εικόνα του εαυτού τους θέλουν. Τα άτομα γίνονται πιο κλειστά, δεν έχουν το θάρρος να «τσαλακωθούν» και δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο μία «ψεύτικη ζωή». Τέλος, οι σχέσεις που αναπτύσσουν δεν είναι ούτε δυνατές, ούτε αληθινές, δεν υπάρχει πραγματική επαφή, δεν φαίνονται ο αυθορμητισμός, τα ελαττώματα και τα συναισθήματα.
Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι που μπορεί να μειωθεί αυτή η κατάχρηση και να βελτιωθούν τα άτομα. Όλοι μας θα πρέπει να πάψουμε να στηρίζουμε την καθημερινότητά μας σε «συνομιλίες» και «φωτογραφίες», «κοινοποιήσεις» και «σχόλια». Είναι απαραίτητο να μάθουμε να έχουμε θάρρος, να είμαστε αυθόρμητοι. Όλα τα παραπάνω μπορούν να επιτευχθούν με την επιδίωξη της «αληθινής» γνωριμίας, «πρόσωπο με πρόσωπο». Επίσης η παιδεία βοηθά στην πρόληψη αυτής της κατάχρησης, καθώς μία σωστά διαμορφωμένη προσωπικότητα δεν θα σπεύσει σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης για επιβεβαίωση της αξίας της ή αναζήτηση ουσιαστικής φιλίας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά δεν επιτρέπουν να φανεί ο πραγματικός χαρακτήρας κάποιου.
Συνοψίζοντας, οι κίνδυνοι είναι αρκετοί όταν χρησιμοποιούμε αυτά τα μέσα καθώς επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητα μας και γι’ αυτό ο καθένας θα πρέπει να μεριμνεί ώστε να μην τα καταχράται. Δεν είναι σωστό να βολευόμαστε στην ασφάλεια που μας παρέχει η οθόνη και να κρυβόμαστε πίσω από τις φωτογραφίες. Οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται σε αληθινούς ανθρώπους με καλή και κακή πλευρά, με αληθινά συναισθήματα.
Κλέα Αβραάμ, Β' Λυκείου
Η ανεργία σήμερα
Τα τελευταία χρόνια η ανεργία στη χώρα μας φαίνεται να έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι αδυνατούν να προσφέρουν την εργασία τους έναντι αμοιβής εξαιτίας της έλλειψης θέσεων εργασίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν
τόσο στις υποχρεώσεις τους όσο και στην κάλυψη των βασικών αναγκών τους.
Όμως, η ανεργία σε τέτοιο βαθμό δεν προϋπήρχε. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που την έφεραν στο προσκήνιο και που εξακολουθούν να τη διευρύνουν, όπως υπάρχουν και συνέπειες της ανεργίας που αφορούν τον κάθε πολίτη ξεχωριστά, αλλά και την κοινωνία σε όλο της το σύνολο.
Συνεπώς, πρέπει να βρεθούν και να προταθούν λύσεις για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου που πλήττει τον τελευταίο καιρό έντονα τους Έλληνες πολίτες.
Τα αίτια της ανεργίας είναι πληθώρα. Παρ' όλα αυτά ο κυριότερος παράγοντας που ευθύνεται για την δημιουργία της ανεργίας και κατ' επέκταση για τη ραγδαία αύξηση της είναι η οικονομική κρίση. Λόγω της οικονομικής κρίσης και σε συνδυασμό με τις πολιτικές λιτότητας που ακολούθησαν, το κράτος αναγκάστηκε να ξεκινήσει μαζικές απολύσεις από το δημόσιο τομέα με σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων. Εκτός όμως από το κράτος, και οι ιδιώτες ακολούθησαν την ίδια πολιτική για να μπορέσουν να καλύψουν τις αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις τους. Επίσης,
η επικράτηση των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων οδήγησε στο κλείσιμο των μικρότερων επιχειρήσεων. Έτσι, χιλιάδες πολίτες που είχαν εξασφαλίσει μία αξιοπρεπή δουλειά, βρέθηκαν σε
αδιέξοδο. Επιπρόσθετα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας συνέβαλε καθοριστικά στη μείωση των θέσεων εργασίας. Για παράδειγμα, με την χρήση σύγχρονων μηχανημάτων στις βιομηχανίες, οι εργαζόμενοι που ασχολούνται με τις χειρωνακτικές εργασίες είναι πλέον ανώφελοι. Ένα ακόμα αίτιο είναι η ύπαρξη φθηνότερου εργατικού δυναμικού που προέρχεται κυρίως από τους μετανάστες αλλά και τους λαθρομετανάστες. Όλοι οι παραπάνω λόγοι χρήζουν αντιμετώπισης και η ανυπαρξία ενός πολιτικού σχεδίου κάνει αυτό το έργο ιδιαίτερα δύσκολο.
Επιπρόσθετα, οι επιπτώσεις της ανεργίας στο άτομο είναι αρκετές και ειδικά αν δεν υπάρχει στήριξη από συγγενείς ή φίλους. Αρχικά ο άνεργος αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης, γιατί δεν μπορεί να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες, όπως η τροφή και η ενδυμασία. Συνακόλουθα, χάνει την έμφυτη τάση για ψυχαγωγία και ζει με άγχος και φόβο για το μέλλον του. Επιπλέον, δημιουργείται μία αναταραχή σε όλη την κοινωνία. Ο άνεργος χάνει την εμπιστοσύνη του απέναντι στο κράτος και καταλήγει σε απογοήτευση. Δεν είναι λίγες οι φορές όμως που λόγω της εξαθλίωσης οδηγείται ακόμα και στην εγκληματικότητα, στα ναρκωτικά ή ακόμα και στην αυτοκτονία.
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι η αντιμετώπιση της ανεργίας είναι αναγκαία για την κοινωνία μας και πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες άμεσα. Το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει είναι
η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της κατάστασης από την πολιτεία. Στη συνέχεια ακολουθεί ο προγραμματισμός ενός πολιτικού σχεδίου που θα μειώσει την ανεργία στο ελάχιστο. Δεν αρκεί όμως μόνο η προσπάθεια του κράτους. Χρειάζεται και οι πολίτες, κυρίως της νεότερης γενιάς, να επιλέξουν το σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό και να παρακολουθούν επιμορφωτικά σεμινάρια όσο το δυνατόν περισσότερο. Τέλος πρέπει να υπάρξουν κίνητρα που να παρακινούν τους ανθρώπους να ασχοληθούν και με επαγγέλματα όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία και η βιομηχανία. Να γίνει δηλαδή σωστή κατανομή των θέσεων εργασίας σε όλους τους κλάδους, ώστε να αναπτύσσεται ταυτόχρονα και η οικονομία.
Εν κατακλείδι, η ανεργία είναι ένα πρόβλημα που ταλανίζει ολόκληρη τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και είναι αναγκαίο να δοθεί ένα τέλος σε αυτό. Μόνο όταν λυθεί αυτό το πρόβλημα θα ξαναγίνουμε μία χώρα με εύθυμους, χωρίς άγχος πολίτες. Για να γίνει όμως αυτό πράξη πρέπει να κινητοποιηθούν τόσο οι πολίτες όσο και το κράτος.
Μαθητής Β' Λυκείου
